Beton stosowany na posadzkach jest materiałem trwałym i ponadczasowym. Beton stosowali już Starożytni Rzymianie. Posadzki są powierzchniami najbardziej narażonymi na zużywanie w każdym obiekcie. Posadzki betonowe wykonane kilkanaście lub kilka lat temu bardzo często wymagają renowacji.
W halach głębokie ubytki żywicy i betonu w ciągach komunikacyjnych poważnie utrudniają eksploatację obiektu i mogą mieć wpływ na bezpieczeństwo ludzi w nim pracujących.
Najczęściej spotykane usterki posadzki betonowej:
- ubytki punktowe na betonowej powierzchni
- pęknięcia na płycie posadzki betonowej
- odrywające się powłoki posadzki
- pyląca posadzka
Metody renowacji posadzki
Naprawa zużytej posadzki przez szlifowanie i polerowanie polegające na zdjęciu wierzchniej zużytej warstwy posadzki, która jest popękana przez zeszlifowanie i wypolerowanie posadzki.
Dzięki szlifowaniu likwidowana jest najsłabsza, zniszczona, przemrożona, zalana deszczem lub źle zatarta górna warstwa betonu aż do osiągnięcia równej twardej powierzchni.
W wyniku szlifowania ujawnia się struktura betonu poprzez wyszlifowanie kruszywa w nim zawartego. Szlifowanie można zostawić na etapie matowego betonu lub też doprowadzić do pełnego połysku przez wypolerowanie.
Po zakończeniu szlifowania wskazana jest impregnacja posadzki krzemianami sodu fosforu lub potasu, które w znacznym stopniu zmniejszają nasiąkliwość betonu, zamykają pory odraz zwiększają twardość betonu
Naprawa przez wypełnienie ubytków.
Po wypełnieniu dziur wskazane jest szlifowanie posadzki, co zrównuje płaszczyznę posadzki z resztą nawierzchni
Naprawa zniszczonej posadzki betonowej przez wykonanie nowej wylewki.
Kolejnym sposobem regeneracji posadzki jest wykonanie warstwy nadlewki na istniejącej posadzce. Wylewka może być jako warstwa żywiczna lub cienkich naprawczych wylewek betonowych.
